TEKRAR MERHABALAR
Ay sonuydu. Temmuz’un son haftası tatile gittim ve geri döndüm. Tur programı ile gittiğim seyahat yurt dışında idi ve çok yoğundu. Ne televizyon ne de internet ile ilgilenmedim.
Döndükten 2 gün sonra annem acı bir haber iletti. Yurt dışında olduğum ve yapacak bir şeyim olmadığından üzülmemem için iletmemiş. Kuzenimi kaybetmişiz. Ne acı!
Hayvansever olan kuzen, muhteşem bir veteriner hekim, saygılı bir genç, hoş sohbetli bir delikanlıydı.
Bazen derler ya!
Hayatı yendim diye… bu sefer iş değişti. Hayat onu yendi!
İşin içinden çıkamadığımız zamanlar oluyor bazen.
Ama biz veteriner hekimler için işler daha karmaşık. Hekimlik yapmak dışında, sizlerin sevgisine empati kurabilmenin tek şartı var. Bu da bizim mesleği seçmemizin tek sebebi! Hayvansever olmak.
Hayvansever olmak ise bize daha duygusal olmayı ve naif kalmayı getiriyor.
Bazen kırılgan, bazen fazla çocuksu, hatta fazla duygusal.
Ben hepinizden farklı olarak sadece hekim arkadaşımı değil, kuzeni mi de kaybettim. Çok güzel bir insandı…
Toprağı bol olsun. Allah, annesi ve tüm ailesine sabırlar versin.
Ebru abla
Kelimelerin yetmediği bir hikaye bu!
Söyleyecek söz bulamıyorum….
Bilge Öztürk
